مصادیق شهادت در نیروی انتظامی :
مطابق ماده 127 قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران که اشعار می دارد :
ماده 127 - کارکنان
درموارد زیر شهید محسوب می‌شوند و از یک روز قبل از‌شهادت به یک
درجه یا رتبه بالاتر نائل می‌گردند:
الف - کشته شدن یا
فوت در میدان نبرد به سبب مأموریت.
ب - کشته شدن یا فوت
در اجرای مأموریتهای قانونی مبارزه با اشرار و‌قاچاقچیان وسارقین و گروهکها و
افراد ضد انقلاب و یا هرگونه مأموریت رزمی و یا جنگی‌و ویژه ودر طول رفت و برگشت
به سبب مأموریت.
ج - کشته شدن یا فوت
در اسارت دشمن یا در گروگان ضدانقلاب یا اشرار یا‌سارقین و یا قاچاقچیان
و یا سایر تبهکاران.
د - کشته شدن در
حین تعقیب و مراقبت دشمن یا ضدانقلاب یا اشرار یا تبهکاران یا‌قاچاقچیان
و یا سارقین.
هـ - کشته شدن در
هرگونه حملات زمینی، هوائی و دریائی دشمن.
و - کشته شدن یا
فوت در مسیر رفت و برگشت از منطقه عملیات تا محل مرخصی.
ز - کشته شدن توسط
اشرار، سارقین، قاچاقچیان و متجاوزین به جان و مال و‌ناموس مردم
و حقوق عمومی و سایر تبهکاران به سبب مأموریت.
ح - کشته شدن توسط
ضدانقلاب یا به سبب عملیات خرابکاری دشمن.
ط - کشته شدن در حین
آموزشهای رزمی و رزمایش‌ها که طبق برنامه‌های مصوب و‌توسط قسمتهای ذی‌ربط نیروی انتظامی
اجراء می‌گردد.
ی - کشته شدن حین
بررسی و آزمایش اسلحه و مهمات و خنثی‌سازی مواد‌منفجره و محترقه به
سبب مأموریت.
ک - کشته شدن به سبب
خدمت از طریق سوء قصد اعم از اینکه در ایام خدمت یا‌غیرخدمت باشد.
ل - کشته شدن در
زمان پایان خدمت ازطریق سوء‌قصد به سبب خدمت در زمان‌اشتغال.
م - فوت دراثر تشدید
جراحات و صدمات حاصله از موارد مندرج در بندهای بالا،مشروط بر
این که جراحات یا صدمات مذکور طبق تشخیص کمیسیون پزشکی علت فوت‌باشد.
ن - سایر مواردی که
مطابق با مقررات بنیاد شهید از مصادیق شهادت باشد.
تبصره - منظور از
مأموریتهای مندرج در این ماده کلیه وظایفی است که تحت همین‌عنوان به کارکنان اعم از
انفرادی یا دسته جمعی از طرف یگان مربوط واگذار می‌شود.