تکلیف مراجع قضائی در دعاوی مربوط به حوادث رانندگی :
مطابق مواد49 تا 51 قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه که اشعار می دارد :
ماده49ـ مراجع قضائی مکلفند در دعاوی مربوط به حوادث رانندگی، در
صورت وجود بیمهنامه معتبر و مکفی و احراز اصالت آن، صرفاً متناسب با جنبه عمومی
جرم برای راننده مسبب حادثه قرار تأمین صادر کنند.
تبصره ـ عدم اجرای این ماده مستوجب مجازات انتظامیدرجه سه موضوع ماده (13) قانون
نظارت بر رفتار قضات مصوب 17/7/1390 برای متخلف است. بیمه مرکزی مکلف است با رعایت
مفاد ماده (56) این قانون اطلاعات مربوط به بیمهنامه و بیمهگذاران را به نحوی در
اختیار قوهقضائیه قرار دهد که امکان دسترسی مراجع قضائی برای بررسی اصالت بیمهنامه
وجود داشته باشد.
ماده50 ـ کلیه مراجع قانونی رسیدگی به دعاوی مرتبط با حوادث رانندگی از قبیل
دادسرا و دادگاههای رسیدگیکننده به دعاوی ناشی از حوادث موضوع این قانون مکلفند
صندوق یا شرکت بیمه مربوط را در مواردی که صندوق یا شرکت بیمه، طرف دعوی نباشند از
طرح دعوی علیه مسبب حادثه مطلع نموده، زمان تشکیل جلسات دادگاه را رسماً به آنان
اطلاع دهند. همچنین دادگاه مکلف است پس از صدور رأی، نسخهای از رأی صادرشده را به
آنها ابلاغ کند. در این موارد، بیمهگر یا صندوق میتوانند با رعایت مقررات قانون
آیین دادرسی مدنی نسبت به خسارات بدنی و مالی در دعوی واردشده یا پس از صدور رأی
قطعی مطابق مقررات آیین دادرسی مدنی اعتراض ثالث کنند.
تبصره1ـ اعتراض ثالث شرکت بیمه یا صندوق مانع از اجرای حکم نیست.
تبصره2ـ عدم اعلام مراتب طرح دعاوی مرتبط با حوادث رانندگی موضوع این قانون حسب
مورد به بیمهگر مربوط یا صندوق یا عدم ابلاغ رأی به آنها مستوجب مجازات انتظامی
درجه سه موضوع ماده (13) قانون نظارت بر رفتار قضات است.
ماده51 ـ طرح دعوای واهی موضوع تبصره ماده (109) قانون آیین دادرسی دادگاههای
عمومی و انقلاب (در امور مدنی) در دعاوی راجع به حوادث رانندگی توسط صندوق یا بیمهگر
ـ اعم از اینکه به صورت ورود ثالث یا اعتراض ثالث یا تجدیدنظرخواهی باشد ـ در
صورتی که منجر به تأخیر در پرداخت خسارت شود، مشمول ماده (33) این قانون میشود.