در چه مواردی پرسنل ارتش جمهوری اسلامی ایران شهید یا در حکم شهید محسوب می شوند
مطابق ماده 107 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران که اشعار می دارد :
ماده ۱۰۷
– پرسنل در موارد زیر شهید و یا در حکم
شهید محسوب می شوند:
الف – کشته شدن یا فوت در میدان نبرد به سبب ماموریت .
ب – کشته شدن یا فوت در هر گونه ماموریت رزمی یا جنگی یا ویژه و در
طول رفت و برگشت به سبب ماموریت . (اصلاحی مصوب ۱۳۷۶/۷/۲۹)
ج – کشته شدن یا فوت در اسارت دشمن یا ضد انقلاب یا اشرار یا سارقین
مسلح و یا قاچاقچیان .
د – کشته شدن در هر گونه حملات زمینی ، هوایی و دریایی دشمن .
ه – کشته شدن یا فوت در رفت و برگشت از منطقه عملیات تا محل مرخصی .
و – کشته شدن توسط اشرار، سارقین مسلح و قاچاقچیان به سبب ماموریت .
ز – کشته شدن توسط ضد انقلاب و یا به سبب عملیات خرابکاری عوامل دشمن .
ح – کشته شدن در هر گونه آموزش های رزمی و عملیات مانوری .
ط – کشته شدن حین آزمایش و تحقیقات در زمینه اسلحه و مهمات و وسائل
جنگی و خنثی سازی مواد منفجره و محترقه به سبب ماموریت
.
ی – کشته شدن به سبب خدمت از طریق سو قصد اعم از این که در ایام خدمت
یا غیر خدمت باشد.
ک – فوت در اثر جراحات ، صدمات و بیماری های حاصله از موارد مندرج در
بندهای بالا، مشروط بر این که جراحات یا صدمات مذکور علت فوت باشد.
تبصره – منظور از ماموریت های مندرج در این
ماده کلیه وظایفی است که تحت همین عنوان به پرسنل اعم از انفرادی یا دسته جمعی از
طرف یگان مربوط واگذار می شود.