شرایط اعطای درجه بالاتر و حق ارتقا به پرسنل ارتش جمهوری اسلامی ایران
مطابق مواد 132 تا 134 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران که اشعار می دارد :
ماده ۱۳۲ – چنانچه فارغ التحصیلان آموزشگاه نظامی و دوره اول و دوم دانشکده علوم نظامی و پرسنل موضوع بندهای الف و ب ماده ۶۹ این قانون به علت دریافت ارشدیت پس از طی حداقل مدت توقف در درجات نهایی مذکور در مواد ۶۵ و ۶۶ و ۶۷ این قانون حداکثر ۲۸ سال سابقه خدمت داشته و شایستگی و کارآیی لازم جهت نیل به درجه بالاتر را نیز دارا باشند ولی امکان اعطا درجه به آنان وجود نداشته باشد در ازا هر چهار سال یک واحد حق ارتقا به حقوق آنان افزوده شده و به رتبه حقوقی آنان نیز یک واحد اضافه می شود، در صورتی که باقیمانده خدمت پرسنل کمتر از حداقل مدت توقف در درجات نهایی و حداقل ۲ سال باشد معادل یک دوم واحد حق ارتقا و همچنین یک دوم مابه التفاوت حق کارآیی رتبه حقوقی بالاتر با رتبه حقوقی آنان ، به حقوق ایشان افزوده می گردد.
ماده ۱۳۳ – پرسنل مذکور در بند ج ماده ۶۹ این قانون پس از ۴ سال توقف در درجه سرتیپ دومی در صورت شایستگی و کارآیی لازم جهت نیل به درجه بالاتر، چنانچه امکان اعطا درجه به آنان وجود نداشته باشد، در ازا هر چهار سال یک واحد حق ارتقا به حقوق آنان افزوده شده و به رتبه حقوقی آنان نیز یک واحد اضافه می شود.
ماده ۱۳۴ – در محاسبه حق ارتقا پرسنلی که به درجات سرتیپی ، سرلشگری و سپهبدی و درجات مشابه آنان در نیروی دریایی نائل می گردند در ازا هر درجه دو واحد حق ارتقا به حقوق آنان افزوده شده و همچنین در محاسبه رتبه حقوقی آنان نیز در ازا هر یک از درجات مزبور دو واحد منظور می گردد.