موادی از قانون استخدامی ناجا
قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
فصل
اول - کلیات
ماده
1 - در این قانون عبارات اختصاری زیر جایگزین عناوین کامل آنها میگردد:
الف -
«فرماندهی کل قوا» به جای «فرماندهی کل نیروهای مسلح جمهوریاسلامی
ایران».
ب - «نیروهای
مسلح» به جای «نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران».
ج - «ستاد
کل» به جای «ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران».
د - «ارتش»
به جای «ارتش جمهوری اسلامی ایران».
هـ -
«سپاه» به جای «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی».
و - «نیروی
انتظامی» به جای «نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران».
ز - «سازمان
عقیدتی - سیاسی» به جای «سازمان عقیدتی - سیاسی نیرویانتظامی
جمهوری
اسلامی ایران».
ح - «سازمان
حفاظت اطلاعات» به جای «سازمان حفاظت اطلاعات نیرویانتظامی جمهوری
اسلامی
ایران».
ط - «سازمان
تأمین خدمات درمانی» به جای «سازمان تأمین خدمات درمانینیروهای
مسلح
جمهوری اسلامی ایران».
ماده
2 - نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در این قانون عبارتند از : ارتش،سپاه
و
نیروی انتظامی.
ماده
3 - کارکنان مشمول این قانون عبارتند از کسانی که برابر با مقررات این قانون
بهاستخدام
نیروی انتظامی در میآیند.
تبصره
1 - سازمانهای عقیدتی - سیاسی و حفاظت اطلاعات و سایر مجموعههایوابسته به
نیروی
انتظامی از نظر مقررات استخدام تابع این قانون میباشند.
تبصره
2 - کلیه کارکنانی که براساس مقررات سابق به استخدام نیروی
انتظامیدرآمدهاند،
مشمول این قانون خواهند بود.
فصل
دوم - شرایط عمومی استخدام و طبقهبندی
بخش
اول - تعاریف:
ماده
4 - استخدام در نیروی انتظامی عبارت است از پذیرفتن شخص واجد شرایطبرای
انجام
خدمت در یکی از مشاغل پیشبینی شده در این قانون.
ماده
5 - شغل عبارت است از مجموع وظایف و مسؤولیتها و اختیارات مرتبط ومستمر که
به
عنوان کار واحد برای یک فرد درنظر گرفته میشود.
ماده
6 - مشاغل نیروی انتظامی به سه گروه تقسیم میشود:
الف -
شغل انتظامی - عبارت است از مجموعه وظایف و اختیارات مشخصی کهدر جداول
سازمان
برای کارکنان انتظامی پیشبینی شده است. مشاغل فرماندهی جزومشاغل انتظامی
محسوب
میگردد.
ب -
شغل کارمندی - عبارت است از مجموعه وظایف و اختیارات مشخصی کهدر جداول سازمان
برای
کارمندان پیشبینی شده است.
ج -
شغل مشترک - عبارت است از مجموعه وظایف و اختیارات مشخصی که درجداول سازمان
با این
عنوان تعیین شده و منحصر به کارکنان انتظامی یا کارمندان نبوده وقابل
تخصیص
به هر دو میباشد.
تبصره
1 - در مشاغل مشترک شرایط احراز شغل باید به نحوی تعیین گردد
کهشایستهترین
کارکنان اعم از انتظامی و کارمند منصوب گردند.
تبصره
2 - مشاغل انتظامی، کارمندی و مشترک با رعایت مفاد این قانون در
قالبمحلهای
سازمانی در جداول سازمان مشخص میشود.